Ślub na 5 kontynentach

Czym wyróżniają się śluby na 5 poszczególnych kontynentach? Poznaj tradycje, stroje i rytuały odległych kultur.

fotografia: Białe Kadry

 

Mimo że pod każdą szerokością geograficzną ceremonia ślubu wygląda zupełnie inaczej, ma jeden cel: związać dwoje ludzi „węzłem małżeńskim”  Zobacz, czym wyróżniają się śluby na 5 poszczególnych kontynentach, poznaj tradycje, stroje i rytuały odległych kultur.   

 

 

Indie

Hinduski ślub to najważniejszy ceremoniał, który prócz chęci codziennego życia we dwoje wyraża jednocześnie pragnienie wspólnego duchowego rozwoju. Zwraca się pilną uwagę na przynależność małżonków do jednej kasty. Ślub odbywa się na powietrzu, pod spcjalnie przygotowanym na tę okoliczność baldachimem.

Podczas składania przysięgi, para młoda siedzi na ziemi. Hinduska panna młoda odziana jest w specjalne białe lub czerwone sari oraz zdobi dłonie i stopy dekoracyjnymi wzorami z henny. Pan młody natomiast ubiera tradycyjny hinduski strój wraz z turbanem. 

Tuż przed ślubem zaczyna się procesja do prowizorycznej „świątyni”, w której prócz pary młodej  uczestniczy rodzina oraz zaproszeni goście.  Podczas ceremonii młoda para wymienia się specjalnymi wiankami, a tuż po niej młodzi wrzucają do ogniska garść ryżu na szczęście. Ceremonię  kończy błogosławieństwo rodziców pana młodego, po czym zaczyna się wielkie, radosne, kolorowe wesele.   

 


Japonia

Z tradycyjnej religii Shinto wywodzi się jedna z najstarszych zakorzenionych w kulturze ślubnych ceremonii. Jej początek i rozkwit datuje się na VII- VIII wiek.

Na przestrzeni wieków ewoluowała, przybierając między innymi formę "Muko-iri" (przyjmowanie pana młodego do domu panny młodej) oraz "Yome-iri"- wówczas to panna młoda starała się o akceptację w domu rodzinnym pana młodego. 

Najlepszą porą na zawarcie związku małżeńskiego w Japonii jest wiosna i jesień. Ślub odbywa się w specjalnej świątyni, a uczestniczą w nim tradycyjnie rodziny państwa młodych. Po odbyciu ceremonii, młodzi składają w darze bogom gałązkę świętego drzewa – Sakaki, a rodzina wznosi toast tradycyjnym sake. Panna młoda występuje najczęściej w kolorowym kimono, z przewagą bieli, czerwieni i licznymi ornamentami.  

 

 

Kraje muzułmańskie

Wbrew obiegowej opinii, w krajach islamskich nie ma kultu poligamii. Jedynie 5% mężczyzn może poszczycić się więcej niż jedną żoną. Ważny jest fakt, że o wyborze przyszłego małżonka decyduje cała rodzina panny młodej. 

Najważniejszy punkt ceremonii to podpisanie kontraktu między narzeczonymi przy współudziale dwóch świadków, koniecznie będących mężczyznami. Sporo czasu zabierają rodzinne negocjacje na temat wysokości wiana, które pan młody ma wypłacić rodzinie swojej wybranki. Dopiero wówczas para staje się oficjalnie małżeństwem.

Podczas uroczystości poślubnej panna młoda ubrana jest w specjalny kaftan, a stopy i dłonie ma przyozdobione tatuażami z henny.   

 


Ameryka Północna

W Ameryce Północnej mamy do czynienia z mieszanką różnych kultur. Obyczaje europejskie  wymieszały się z afrykańskimi i azjatyckimi. Trudno powiedzieć, że istnieje tu jeden model ślubu. Pierwotnie tereny te zajmowali Indianie i to o ich ceremonii zaślubin będzie słów kilka. 

Tradycja Indiańska nie uznawała powtórnego zawarcia małżeństwa. Był to kontrakt na całe życie. Jedynym wyjątkiem była wdowa, która mogła być wydana za brata swojego zmarłego męża.  

Symbolicznie, w imię połączenia, pan młody oraz jeden z mężczyzn z rodziny jego wybranki  wymieniali między sobą wartościowe podarunki.  

Państwo młodzi odziani byli w stroje koloru niebieskiego, które stanowiły symbol ich doświadczeń życiowych. Po wypiciu specjalnego napoju z ziaren kukurydzy, małżonkowie rozbijajli gliniane naczynie, które musiało rozpaść się na jak najwięcej kawałków. Na koniec zaślubin młoda para okrywana była białym materiałem, symbolizującym połączenie pierwiasdtka kobiecego i męskiego. 

 

 

Afryka

Wśród ludów afrykańskich (zwłaszcza Masajów) panuje tradycja wydawania swoich córek za starszych, często nieznajomych mężczyzn. Ojciec żegna swoją córkę specyficznym rytuałem, polegającym na wypluciu mleka na jej głowę. Jest to rodzaj błogosławieństwa i życzenia zdrowego i licznego potomstwa.

Następnie przyszła panna młoda uczestniczy w  weselnycm orszaku weselnym pośród innych kobiet z rodziny swojego męża. Kobiety wypowiadają specjalne magiczne formuły, które mają odpędzić od panny młodej wszelkie nieszczęścia.

W zależności od regionu, przyjęcia weselne na starym kontynencie mogą bardzo się od siebie różnić. Często organizowane są wielkie uroczystości, w trakcie których  pobiera się wiele par jednocześnie. Kobiety ubrane są zazwyczaj w multikolorowe, strojne suknie oraz przyozdobione sporą ilością tradycyjnej biżuterii.  

 

 

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Ta witryna używa plików cookie do celów funkcjonalnych oraz statystycznych. Potwierdź zapoznanie się z komunikatem i nie pokazuj go więcej. Potwierdź